niedziela, 30 marca 2014

Chcemy przepraszać , lecz nie możemy...

Przepraszam!

 Chciałbym coś napisać i co znowu nie mogę
Pustka w głowie myśli w sercu i co znowu to zrobię?
He,chyba przeproszę , tych wszystkich pokrzywdzonych
Toczyłem wojnę z każdym kto nie był mi już obcy
Zrozumiałem wiem,że plamy dałem
Ale pisałem,myślałem cofałem i tak, zjebałem
Zabrałem nam godziny ,w których mogliśmy być razem
Nie wytłumaczę tego Ci czemu tak zostało to faktem jest
Wybacz mamo czas ,który mi poświęciłaś
A  co jedynie zrobiłem , straciłem to co dla mnie zdobyłaś
Dosyć poważania ,które zgubiło wielu już
Pora zetrzeć gruby kurz
Pomyśleć co myślą przez tyle burz
I co znowu zapomnieć za tyle wróżb?
Nie , kolejne poczynania
To co było już nie wróci chciałbym ulec słowu para
W tłumie czuję niedosyt , chciałbym pisać o tym
Że samotność zabiera nam życie , powiesz no co ty?
Chciałbym już spokoju tego co najważniejsze
By myśleć sercem i nie czuć winy .

 Zapraszam do komentowania i oceniania oraz dyskusji :) 


 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz